Ψηλορείτης: ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΣΑ

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΑΜΟΝΙΤΣΑ

29η Παγκρήτια Ορειβατική Συνάντηση

στην Κασταμονίτσα

Του Δακανάλη Μανόλη

Αντιπροέδρου του ΕΟΣ Μοιρών

«Η αρχιτεκτονική δομή του μονοπατιού, οι μαιανδρισμοί του σε όλη την πλαγιά και η καλή κατάσταση που βρίσκεται, το καθιστούν διατηρητέο μνημείο της πολιτισμικής μας κληρονομιάς».

Το απόγευμα της 26ης Σεπτεμβρίου 2009 αφήσαμε πίσω μας το χωριό Λύττος (Ξιδάς) όπου πάνω σε ένα ύψωμα βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης Λύττος μιας από τις σπουδαιότερες και ισχυρότερες πόλεις αντίζηλου της Κνωσού. Ο Στέφανος Βυζάντιος αναφέρει (Λέξ.Λύκτος) ότι οι Λύκτιοι είχαν τη βάρβαρη συνήθεια της ανθρωποθυσίας. (Ηράκλειο και ο Νομός του, εκδόσεις Νομαρχίας Ηρακλείου 1974).

Το λεωφορείο του Δήμου Μοιρών μας αποβίβασε στο ορεινό χωριό Κασταμονίτσα σε υψόμετρο 520 μέτρα στους πρόποδες της κορφής “Σκλόπας” του όρους Δίκτη. Η ονομασία του χωριού δόθηκε από τους πρώτους οικιστές, μετά το 961 μ.Χ που ο Νικηφόρος Φωκάς απελευθέρωσε την Κρήτη από τους Σαρακηνούς, που κατάγονταν από την Καστάμονη της Μ. Ασίας. Η Κασταμονίτσα είναι περιοχή αντιθέσεων και ομορφιάς, αλλού με ελαιόδεντρα, καρυδιές, αμπέλια και αλλού με φαράγγια κρεμνά, βράχια, πρίνους και σφεντάμια. ‘Έχει σπηλιές με δοξασίες και χιλιάδες αιγοπροβάτα που βόσκουν στα δύσβατα αυτά βουνά.

Κατασκηνώσαμε στον Άγιο Γεώργιο στη Μεσάδα σε ένα τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους 4 χιλιόμετρα βόρεια της Κασταμονίτσας. Διοργανωτής της 29ης Παγκρήτιας Ορειβατικής Συνάντησης φέτος ήταν ο Ορειβατικός Σύλλογος Ηρακλείου. Οι συνάδελφοι ορειβάτες μας υποδέχτηκαν εγκάρδια με κέρασμα ρακής με ξηρούς καρπούς, μας ευχήθηκαν το καλώς ορίσαμε και να περάσουμε μια ευχάριστη βραδιά. Οι σκηνές στήθηκαν στα γύρο λιόφυτα και χωράφια μαζί με άλλους Κρητικούς ορειβάτες και το απόγευμα είχε σχηματιστεί ένα πολύχρωμο παγκρήτιο ορειβατικό χωριό με πάνω από 200 άτομα.

Κάθε χρόνο την συνάντηση αυτή διοργανώνει ένας ορειβατικός σύλλογος, όπου λέμε τα δικά μας προβλήματα, γίνεται ανταλλαγή χαιρετισμών και δώρων από τους προέδρους των συλλόγων. Η τελετή αυτή έγινε στον αύλειο χώρο του Άη Γιώργη, στη συνέχεια ακολούθησε το δείπνο με την καθιερωμένη φασολάδα και τα συνοδευτικά της. Δεν χρησιμοποιήθηκαν πλαστικά σκεύη. αλλά κάθε ορειβάτης κρατούσε τα δικά του αποφεύγοντας τα πλαστικά που μολύνουν το περιβάλλον.

Αφού δημιουργήθηκε η κατάλληλη ατμόσφαιρα, μέσα σε μια ήσυχη βραδιά, άρχισε ζωντανή μουσική (χωρίς μεγάφωνα) και χορός από τους ορειβάτες. Δώσαμε με τον τρόπο μας ζωή στον ορεινό Άη Γιώργη της Μεσάδας. Στη συνέχεια προσφέρθηκαν μεζέδες και αρκετό κρασί.

Ξυπνήσαμε το λυκαυγές με τα κακαρίσματα των περδίκων που ήταν σκαλωμένες στα απόκρημνα φαράγγια πάνω από τον τόπο της κατασκήνωσης. Ακολούθησε το πρωινό με τσάι του βουνού, τυρί, ελιές, εφτάζυμο με την εξαιρετική γεύση του, που είχαν φτιάξει στον Πολιτιστικό Σύλλογο της Κασταμονίτσας και είναι παράδοση του χωριού.

Στον περίβολο της εκκλησίας του Άη Γιώργη έγινε στις 23 Μαρτίου 1841 σκληρή μάχη με τους Τούρκους κατά την επανάσταση των Χαιρετών Βασιλογιώργη.

Στη συνέχεια περπατήσαμε πάνω σε ένα πανάρχαιο μονοπάτι, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τη Μινωική εποχή ως πέρασμα από την επαρχία Πεδιάδας στο Οροπέδιο του Λασιθίου. Στη σημερινή του μορφή διαμορφώθηκε επί Κρητικής Πολιτείας το 1910, έγινε πετρόκτιστο με πολλές φουρκέτες, χωρούσε να περάσουν δυο κάρα και ήταν εμπορικός δρόμος. Ο δρόμος σκαρφαλώνει σε όλη τη βόρεια πλευρά του βουνού και σωπατίζει ίσαμε το διάσελο «Σελί της Χορτασάς», όπου βρίσκεται του Τσούλη του μνήμα. Εγκαταλείφτηκε στα μέσα του 20^ου αιώνα, που ανοίχτηκαν οι αγροτικοί δρόμοι και χρησιμοποιήθηκαν τα αγροτικά αυτοκίνητα. Σήμερα αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4.

Η αρχιτεκτονική δομή του μονοπατιού, οι μαιανδρισμοί του σε όλη την πλαγιά και η καλή κατάσταση που βρίσκεται, το καθιστούν διατηρητέο μνημείο της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.

Ο αιμοσταγής γενίτσαρος Τσούλης κατάγονταν από το χωριό Ασκούς της Πεδιάδας και φέρονταν βάναυσα στους χριστιανούς του οροπεδίου. Όπως λέει η παράδοση κατά καιρούς καβάλα στη φοράδα του διέσχιζε το μονοπάτι και πήγαινε στα χωριά του Οροπεδίου. Εκεί μάζευε τις κοπέλες έριχνε κάτω ρόβι, τις έβαζε και χόρευαν πάνω σαυτό και όποια έπεφτε κάτω τη βίαζε. Την άνοιξη του 1817 μια ομάδα Χριστιανών από το οροπέδιο τον εκτέλεσαν εδώ στον αυχένα πληρώνοντας για τις θηριωδίες που είχε κάνει σε βάρος των χριστιανών. Έκτοτε κάθε περαστικός χριστιανός τον αναθεματίζει ρίχνοντας στον τρόχαλο τη δική του πέτρα.

Ανηφορίσαμε για την κορφή «Κώστα Μαριγλή» σε υψόμετρο 1070 μέτρα. Η θέα τόσο προς το Οροπέδιο του Λασιθίου, όσο και κάτω προς τα χωριά Μοχός, Ποταμιές, Κερά κ.λ.π ήταν μοναδική και πανοραμική, αφού μας το επέτρεψε η ορατότητα της ατμόσφαιρας. Η επιστροφή έγινε από το ίδιο δρομολόγιο και κράτησε μαζί με την ανάβαση περίπου 5 ώρες ευχάριστης διαδρομής.

Στον Αϊ Γιώργη μας προσέφεραν ένα ελαφρύ γεύμα και αποχαιρετιστήκαμε με ραντεβού για την επόμενη διοργάνωση, που θα την κάνει ο Ορειβατικός Σύλλογος Χανίων, γιορτάζοντας παράλληλα και τα 80 χρόνια ζωής του.

Εξ ονόματος όλων των ορειβατών ευχαριστούμε τον Ορειβατικό Σύλλογο Ηρακλείου, για την άψογη διοργάνωση, τη ζεστή φιλοξενία και τη μαγευτική διαδρομή που κάναμε. Επίσης ευχαριστούμε τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κασταμονίτσας που ζύμωσαν το νοστιμότατο εφτάζυμο, μαγείρεψαν τη φασολάδα και το κρέας. Τους Σαμαρείτες που ήταν στο πλάι μας για κάθε ενδεχόμενο, τους χορηγούς και όλους όσους βοήθησαν να γίνει η παραπάνω εκδήλωση.-

Μοίρες 29 Σεπτεμβρίου 2009

Εφημερίδα: ΑΠΟΨΗ του νότου φύλλο 495 της 2-10-2009