Σελίδες

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

ΧΙΟΝΙΣΜΈΝΟΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ

ΚΑΤΑΛΕΥΚΟΣ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ
                       Του ορειβάτη Δακανάλη Μανόλη
      Ο χειμώνας φέτος ήταν πολλά βαρύς με πολλές βροχοπτώσεις και η μια  χιονιά διαδέχονταν την άλλη. Έτσι αρκετά μέτρα χιονιού στοιβάχτηκαν  στο  Ιερό βουνό του  Ψηλορείτη και έγινε κατάλευκος.
     Στις 31 Μαρτίου 2012 ορειβάτες του Ορειβατικού Μοιρών διανυκτέρευσαν στη θέση «Παρδί» με προορισμό την κορφή του Ψηλορείτη Τίμιος Σταυρός (υψ2456μ) την επομένη το πρωί. Τέσσερις ορειβάτες λόγω υποχρεώσεων μεταξύ των οποίων και ο γράφων αναχωρήσαμε βαθιά χαράματα την πρωταπριλιά για τον ίδιο προορισμό. Αναγκαστικά κάναμε στάση λόγω χιονιού ένα χιλιόμετρο κάτω από τη θέση Τουμπωτός Πρίνος, όπου ήταν σταματημένα πολλά αυτοκίνητα.
   Πήραμε την ανηφόρα περπατώντας πάνω στο χιόνι παρέα με ένα Ελβετό, που σήκωνε τον εξοπλισμό του για να κάνει σκι στις νότιες πλαγιές του Ψηλορείτη. Όσο  ανεβαίναμε το χιόνι ήταν πάρα πολύ, αλλά ευτυχώς δεν βουτάγαμε, γιατί μόνο το επιφανειακό χιόνι ήταν φρέσκο. Σύμμαχο μας είχαμε τον καιρό που ήταν νοτιάς και η θερμοκρασία ήταν αρκετά ψηλά.
    Οι χιονισμένοι πρίνοι, τα σφεντάμια μέχρι το καταφύγιο στη θέση Τουμπωτός Πρίνος (υψ1500μ) ήταν πίνακες ζωγραφικής, γιατί ο χειμώνας βάζει τις δικές του μοναδικές πινελιές. Η Μαριελένα από την Αθήνα για πρώτη φορά έκανε ανάβαση σε χιονισμένο ψηλό βουνό, αλλά μετά από μια ώρα ήταν πάρα πολύ άνετη. Στη θέση Καλογράδες στη μαδάρα (υψ1800μ) το χιόνι  ήταν  ενάμιση μέτρο.
    Ενώ ανεβαίναμε στις νότιες πλαγιές του Αγκαθιά, συναντήσαμε τον ορειβατικό Χανίων, ο οποίος επέστρεφε από την κορφή. Οι περισσότεροι από τους ορειβάτες ήταν παλιοί γνώριμοι μας από άλλες ορειβασίες και τα είπαμε για λίγο. Σε λίγο επέστρεφαν και οι ορειβάτες των Μοιρών, οι οποίοι  μας είπαν, ότι είχαν μια πολύ  ευχάριστη ανάβαση και ωραία διαμονή στο χώρο κατασκήνωσης. Πριν από εμάς είχαν ανέβει και άλλοι σκιέρ στο βουνό και γάζωναν τις πλαγιές του Αγκαθιά με μεγάλη ταχύτητα. Γενικά υπήρχε συνωστισμός ορειβατών - σκιέρ στον Ψηλορείτη.
     Από τη Μικρή Σέλη (υψ2430μ) αντικρίσαμε την κορφή του Τιμίου Σταυρού και από το πολύ χιόνι δεν φαίνονταν παρά μόνο λίγες πέτρες στο ιερό της εκκλησίας.
      Πέντε ώρες κοπιώδους ανάβασης μας πήρε μέχρι την κορφή ακολουθώντας τα βήματα του Δία. Όλος ο Γέρος Ψηλορείτης ήταν κατάλευκος με χιόνια, ενώ περιμετρικά κάτω από τα δυο χιλιάδες μέτρα υψόμετρο σκέπασε τα πάντα παχιά αχλή. Βλέπαμε μόνο μαγικές εικόνες το γαλάζιο ουρανό και τα σύννεφα  κάτω από εμάς. Το θέαμα ήταν μοναδικό, σαν να πετούσαμε με αεροπλάνο. Νομίζαμε ότι είχαμε φθάσει στον ουρανό και απελευθερωμένοι πλέον κυριαρχούσαμε της Κρήτης.
      Δεν θέλαμε να φύγουμε από αυτόν τον παράδεισο. Απολαύσαμε  το γεύμα μας, φωτογραφίσαμε τα πάντα και κάποτε αρχίσαμε την κάθοδο, γιατί πλέον δεν μας έπαιρνε η ώρα. Καθόμαστε πάνω σε νάυλο σακούλες και κάναμε κολοσκί με ταχύτητα σε όλες τις κατηφόρες. Δεν καταλάβαμε πότε φθάσαμε στο καταφύγιο. Η επιστροφή μας πήρε δυο ώρες ευχάριστης κατάβασης. Η  πορεία αυτή έχει μείνει βαθιά χαραγμένη  στις καρδιές μας.-


Στο καταφύγιο

Στη θέση Καλογράδες

Καλογράδες

Μεγάλη ανηφόρα


Σκιέρ σε δράση

Μύγες στο γάλα

Στα πολύ ψηλά


Ορειβάτες Χανίων

Πολλά χιόνια

Ο Γιώργος με το Χρίστο

Ορειβάτες Μοιρών

Ολόκληρη η παρέα των Μοιρών

Στη Μικρή Σέλη

Ο Αγκαθιάς

Όλα κατάλευκα

Τίμιος Σταυρός

Φαίνονται λίγε πέτρες

Πολλά χιόνια νότια της Μ. Σέλης

Απολαμβάνει το γεύμα

Μανόλης, Μαριελένα, Τίτος

Κοντά στον ουρανό

Ο Τίτος αποθανατίζει ότι βλέπει 

Τίτος, Μαριελένα, Γιώργος

Στην κορφή Τίμιος Σταυρός

Κολοσκί

Λίγη ξεκούραση


Μέσα στην αχλή
Πίνακας ζωγραφικής

Χριστουγεννιάτικα δέντρα