ΟΙ
ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΙ ΜΟΙΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΣΤΑ
ΚΟΛΛΗΤΑ ΦΑΡΑΓΓΙΑ
Του Δακανάλη Μανόλη Αντιπροέδρου ΕΟΣ Μοιρών
«Σχηματίζονται δυο ψηλές πλευρές που
σχεδόν σμίγουν, αφήνοντας στενό
πέρασμα, ενώ στις πλαγιές κρέμονται
αγριοσυκιές, πρίνοι και διά-
φορα άλλα δέντρα ως πολυέλαιοι πάνω από τα
κεφάλια μας ».
Το χωριό Μούντρος του Ρεθύμνου
βρίσκεται σε υψόμετρο 280
μέτρων, είναι κτισμένο στη ρίζα του βουνού μέσα στα
δέντρα και διαθέτει πάρα πολλές πηγές. Έχει πολλά βενετσιάνικα κτίσματα
(δικαστήρια, φυλακές, σπίτια ευγενών κλπ.) και
βυζαντινές εκκλησίες του 11ου αιώνα.
Περίπου εβδομήντα ορειβάτες των
ορειβατικών Συλλόγων Μοιρών και Ηρακλείου βρεθήκαμε στις 20 Νοεμβρίου 2011 στο
πανέμορφο χωριό Μούντρος, με προορισμό να περάσουμε τα εντυπωσιακά κολλητά
φαράγγια Βελονάδο και
Κάτω Πόρου.
Από το μαγευτικό χωριό Μούντρος πήραμε
ένα πολύ παλιό μονοπάτι με προορισμό του
χωριό Βελονάδο (υψ380μ) μέσα από το ομώνυμο φαράγγι. Η
βλάστηση μέσα στο φαράγγι είναι πολύ μεγάλη, υπάρχει αέναη ροή νερού στην κοίτη
του χειμάρρου, με αποτέλεσμα να καλύπτονται οι όχθες από μεγάλα πλατάνια σε
όλος το μήκος. Είναι άξιες θαυμασμού οι άγριες πλαγιές του φαραγγιού
καλυπτόμενες από σφεντάμια, λιόπρινα και πρινάρια.
Η
βλάστηση μέσα στο φαράγγι ήταν πολύ μεγάλη, ενώ υπάρχει συνεχής ροή
κρυστάλλινων νερών στην κοίτη του χειμάρρου, με αποτέλεσμα να καλύπτονται οι
όχθες από πλατάνια σε όλος το μήκος του φαραγγιού. Την εποχή αυτή λόγω του
Φθινοπώρου τα φύλλα των πλατάνων ήταν χρυσαφένια και προσέδιδαν στο φαράγγι μια
ιδιαίτερη ομορφιά. Αμφότερες δε οι
πλευρές είναι κατάφυτες από πρίνους, σφεντάμους και άλλα δασικά δέντρα.
Το
χωριό Βελονάδο (υψ380μ) βρίσκεται μέσα σε ένα μικρό οροπέδιο με μεγάλες
βελανιδιές και διάφορες καλλιέργειες.
Από
εκεί πήραμε δυτική πορεία πάνω σε ένα ασφάλτινο δρόμο και ένα μονοπάτι από τα
δεξιά, μας οδήγησε στην είσοδο του φαραγγιού Κάτω Πόρου, το οποίο είναι μεγαλύτερο.
Οι άγριες πλαγιές του φαραγγιού είναι δασωμένες
με πρίνους, τρεμιθιές, λιόπρινα και σφεντάμια, ενώ σε όλη την κακοτράχαλη κοίτη
του έχουν αναπτυχθεί μεγάλα πλατάνια. Σχηματίζονται δυο ψηλές πλευρές που
σχεδόν σμίγουν, αφήνοντας στενό πέρασμα, ενώ στις πλαγιές κρέμονται
αγριοσυκιές, πρίνοι και διάφορα άλλα δέντρα ως πολυέλαιοι πάνω από τα κεφάλια
μας.
Το σημείο αυτό είναι το ωραιότερο μέρος του
φαραγγιού. Το μεγαλύτερο μέρος της πεζοπορίας γίνεται στην κοίτη του χειμάρρου
και απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, λόγω του ανωμάλου του εδάφους. Από το φαράγγι
αυτό σχηματίζεται ο ποταμός Πετρέ. Από τα δυο παραπάνω φαράγγια περνά το
Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4.
Οι
απαγωγείς του Γερμανού υποστράτηγου Καρλ Κράϊπε τον Μάιο του 1944 πέρασαν από
το χωριό Βελονάδο και από εκεί ανηφόρησαν για την κορφή του όρους Κρυονερίτη.
Σε κάποιο σημείο εγκαταλείψαμε το
πανέμορφο αυτό φαράγγι και με αριστερή κατεύθυνση ακλουθώντας ανάπλαγα ένα
μονοπάτι σε δασωμένο τοπίο, φτάσαμε στο παραδοσιακό χωριό Κάτω Πόρος. Στη
συνέχεια το μονοπάτι μας έφερε στη νεκρόπολη της αρχαίας Λάππας μετά από 5 ώρες
ευχάριστης πορείας.
Η αρχαία
Λάππα ήταν κτισμένη στην περιοχή της σημερινής Αργυρούπολης, καταστράφηκε από τους Ρωμαίους το 200 πΧ ανακατασκευάστηκε από τον Οκταβιανό και της παραχωρήθηκε το δικαίωμα να έχει δικό
της νόμισμα. Το 330 μΧ.
η Λάππα ανήκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ήταν μια από τις 166 μεγάλες πόλεις
της Κρήτης. Μετά την έλευση των Αράβων-Σαρακηνών το 824 η πόλη καταστράφηκε.
Η νεκρόπολη με τους λαξευμένους στον
ασβεστόλιθο τάφους χρονολογούνται από
τον 1ο πΧ. αι. μέχρι το 2ο μΧ. αι.
Το σύνολο της νεκρόπολης παρουσιάζει εξαιρετικό πολιτιστικό και αρχαιολογικό
ενδιαφέρον.
Η
πόλη της Λάππας καταστράφηκε από τους Σαρακηνούς μετά την κατάκτηση της
Κρήτης το 824.
Εκεί
βρίσκεται ο βυζαντινός ναός των πέντε
παρθένων Θέκλα, Μαρία, Μαριάμνη, Ενναθά και Μάρτα. Στο χώρο
αυτό μόνασαν, έζησαν, μαρτύρησαν τους χρόνους των διωγμών (205 μΧ) και αγίασαν
οι πέντε κρητικές παρθένες.
Ο περιβάλλοντας
χώρος είναι ειδυλλιακός και ο μεγάλος πλάτανος δίπλα στην πηγή είναι
μνημειακός.
Η γραφική Αργυρούπολη (υψ264μ) έχει
χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός. “
Όλα τα εγκόσμια είναι καπνός και σκιά» αναφέρει το υπέρθυρο μιας
βενετσιάνικης έπαυλης. Το χωριό είναι γεμάτο από ίχνη αρχαίου και νεότερου
πολιτισμού. Από τα σωθικά μιας σπηλιάς
αναβλύζει το κατάκρυο νερό της πηγής, το οποίο σχηματίζει μικρούς καταρράχτες.
Εκεί στην έξοδο του νερού οι Αργυρουπολίτες
έχτισαν το γραφικό εκκλησάκι της Αγίας Δύναμης. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας
ονομάστηκε Σαμαρόπολη -
Η
πορεία στην περιοχή αυτή ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, προξένησε το θαυμασμό
όλων μας και κράτησε περίπου 5 ώρες
διανύοντας 11,5 χιλιόμετρα.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου