Ψηλορείτης: ΦΑΡΑΓΓΙ ΠΕΡΒΟΛΑΣ

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2019

ΦΑΡΑΓΓΙ ΠΕΡΒΟΛΑΣ

ή ΝΕΡΑΝΤΖΟΥ

Του ορειβάτη Δακανάλη Μανόλη

Στην Ανατολική μεριά των Αστερουσίων ορέων βρίσκεται ανάμεσα στην κεραμιδί και γκρι πέτρα το μικρό χωριό Μουρνιά (υψ580μ) με τους ελάχιστους κατοίκους.

Στις 6 Οκτωβρίου 2019 ο Ορειβατικός Σύλλογος Μοιρών με αρχηγό το Μανόλη Σαββάκη, πήραμε με τον ήλιο ψηλά ανατολική κατεύθυνση από το χωριό Μουρνιά. Μετά από περπάτημα 2,3 χιλιομέτρων φθάσαμε στο εντυπωσιακό οροπέδιο της Περβόλας, στο οποίο καλλιεργούνται, αμπέλια, κήποι και ελαιόδεντρα. Επίσης ενδημεί σε ολόκληρη την περιοχή μεγάλη κτηνοτροφία αιγοπροβάτων.

Τα νερά του οροπεδίου και της ευρύτερης περιοχής κατευθύνονται στο άγριο φαράγγι της Περβόλας ή Νερταντζού μήκους 7 χιλιομέτρων, το οποίο καταλήγει στην όμορφη και γραφική παραλία Καμινάκι.

Για την διάσχιση του άγριου αυτού φαραγγιού δεν υπάρχει μονοπάτι, ούτε σήμανση, έτσι η κατάβαση γίνεται κυρίως μέσα στην κοίτη του φαραγγιού και ενίοτε στις όχθες.

Στο πρώτο μέρος του φαραγγιού συναντάμε εντυπωσιακούς με κεραμιδί χρώμα γεωλογικούς σχηματισμούς και στενώματα μικρότερα των 4 μέτρων, χαρακτηριστικό των στενών φαραγγιών της Κρήτης. Επίσης υπάρχουν μικροί καταρράκτες σε δυο από τους οποίους χρησιμοποιήσαμε σχοινιά. Το φαράγγι φιλοξενεί αρκετά μικρά και μεγάλα σπήλαια.

Στο τελευταίο στένωμα φιγουράρει ο μεγαλύτερος καταρράχτης του φαραγγιού ύψους 20 περίπου μέτρων, ο οποίος δεν περνιέται χωρίς ειδικό εξοπλισμό (canyoning). Αναγκαστικά η πρόσβαση γίνεται από τη δεξιά πλευρά με μεγάλη προσοχή.

Από το μεγάλο καταρράχτη μέχρι τον όρμο Καμινάκι το φαράγγι είναι πιο βατό, με εξίσου μεγάλες κλίσεις του εδάφους. Σιγά-σιγά όμως οδηγηθήκαμε στην κάτω μεριά του φαραγγιού στην μαγευτική ακρογιαλιά Καμινάκι με τη μαύρη άμμο, με τα βότσαλα, όπου απολαύσαμε το μπάνιο μας. Εδώ στη νότια Κρήτη καλά κρατεί το καλοκαίρι και ο επισκέπτης νιώθει τη μυρωδιά της Αφρικής. Η όλη πορεία μας πήρε τεσσεράμισι ώρες.

Όλο το φαράγγι είναι δύσκολο στο πέρασμα του, έτσι απαιτείται συνεχής εγρήγορση και ιδιαίτερη προσοχή των ορειβατών για την αποφυγή ατυχήματος. Ολόκληρη η παρέα των 20 ορειβατών θεωρήσαμε την διάχυση του φαραγγιού ως μια τρελή γιορτή, την οποία διασκεδάσαμε μέχρι το τέλος.

Το φαράγγι δεν έχει αξιοποιηθεί λόγω του δύσβατου της περιοχής και ως εκ τούτου δέχεται ελάχιστους ορειβάτες. Η αγριότητα και η ομορφιά της περιοχής είναι εξωπραγματική. Τα γύρωθε βουνά συνθέτουν το χαρακτηριστικό σκηνικό του έντονου ανάγλυφου της Κρητικής φύσης, γυμνά βράχια, άγριους γκρεμούς, εντυπωσιακά πετρώματα και δύσβατα μέρη. Αξίζει λοιπόν η κάθε δυνατή προσπάθεια διάσχισης του φαραγγιού. Όλα τα παραπάνω στοιχεία που ανέφερα με έπεισαν και ονόμασα το φαράγγι της Περβόλας Gran Canion των Αστερουσίων Ορέων.

Οι νότιοι γκρεμοί και τα άγρια φαράγγια των Αστερουσίων (Τρυπητής, Αμπά, Τριών –Εκκλησιών, Μαριδάκι κλπ) είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για τα αρπακτικά πουλιά, όπως ο Γυπαετός ή κοκαλάς, ο Γύπας ή σκάρα, ο Χρυσαετός, η Γερακίνα, ο Πετρίτης κ.α. Ιδιαίτερα στο φαράγγι του Αμπά ενδημεί η μεγαλύτερη αποικία Όρνιων της Ελλάδας και της Ευρώπης. (Πηγές: Φαράγγια, ένας πολύτιμος και αθέατος κόσμος. Του Ινστιτούτου Σπηλαιολογικών Ερευνών Ελλάδας σελ. 11).

Κατά την επιστροφή μας λίγο πριν από το μεγάλο καταρράχτη πήραμε δυτική κατεύθυνση, τραβερσάροντας ανάπλαγα σε μια πολύ μεγάλη και ανηφορική πλαγιά. Φθάσαμε σε ένα ομαλό πλάτωμα στο ξωκλήσι του Αγίου πνεύματος. Από εκεί πήραμε το χωματόδρομο που οδηγεί στο χωριό Τρεις Εκκλησιές.

Στο διάβα μας αφήσαμε δεξιά μας το άγριο στενό φαράγγι Μεσοσφίνι ή Βοϊδομάτη, το οποίο καταλήγει στην γραφική παραλία Βοϊδομάτη, από την οποία πήρε τη δεύτερη ονομασία. Το φαράγγι αυτό μήκους 1,43 χιλιομέτρων συνδυάζει μεγάλες καταβάσεις και όμορφους γεωλογικούς σχηματισμούς. Επίσης συναντήσαμε μικρές μαγευτικές παραλίες και άσπες.

Η πορεία μας τερματίστηκε στο παραλιακό χωριό Τρεις Εκκλησιές με το τελευταίο φως της ημέρας, διανύοντας 6,5 χιλιόμετρα μετά από 2 ώρες και τρία τέταρτα.-