ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ ΣΤΗ ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ

                                Χ Ι Ρ Ο Σ Ι Μ Α  -  Ν Α Γ Κ Α Σ Α Κ Ι

                          Τα Δακανάλη  Μανόλη πρώην Αγρονόμου

      Στις  6 Αυγούστου 1945 η  Χισοσίμα ζούσε τον πυρηνικό όλεθρο, που έδωσε τη χαριστική βολή στην Ιαπωνία και τερμάτισε τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.

     Με δώδεκα άτομα πλήρωμα το βομβαρδιστικό Β-29 « Ενόλα Γκέι» απογειώθηκε από το Τινιάν, στα νησιά Μαριάντες του Ειρηνικού, στις 2,45 στις 6 Αυγούστου 1945.΄Εφτασε στη Χιροσίμα στις 8,15 π. μ. ΄Ηταν μια ηλιόλουστη μέρα στη Χιροσίμα, όταν εμφανίστηκαν τα Αμερικάνικα αεροσκάφη. Οι Ιάπωνες υπέθεσαν, ότι ήταν μια ακόμη αναγνωριστική πτήση των Αμερικανών.

      Στις 8,15 π. μ. άνοιξαν οι πόρτες για να φύγει η βόμβα ουρανίου μήκους 3 μέτρων και βάρος 4 τόνων από ύψος 9.400 μέτρων. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν, αντίθετα με τους ισχυρισμούς του, είχε δώσει τη διαταγή για τη ρίψη των βομβών μια μέρα προτού οι Ιάπωνες αρνηθούν να συνθηκολογήσουν, θέλοντας έτσι να εμποδίσει τον Κόκκινο Στρατό να εισβάλει στην Ιαπωνία. Η διαταγή στάλθηκε εγγράφως με τις υπογραφές των υπουργών Εσωτερικών και Στρατιωτικών Τζορτζ Μάρσαλ και Χένρυ Στίμνσον αντίστοιχα.

     Αμέσως μετά τη ρίψη είδε την εκτυφλωτική λάμψη της έκρηξης ο πιλότος του βομβαρδιστικού συνταγματάρχης Πολ Τίμπετς έστρεψε 180 μοίρες δυτικά το αεροσκάφος και απομακρύνθηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Το πυκνό σύννεφο καπνού που δημιουργήθηκε μετά την έκρηξη υπολογίζουν ότι έφτασε τα 13 χιλιόμετρα. Το μανιτάρι φαίνονταν ακόμα και όταν το αεροπλάνο βρίσκονταν σε απόσταση 560 χιλιομέτρων από τη Χιροσίμα. Αποτέλεσμα 70.000 άνθρωποι πέθαναν ακαριαία, ενώ 150.000 άτομα πέθαναν σταδιακά εξ αιτίας της ραδιενέργειας που τους προκάλεσε σημαντικές βλάβες στα μετέπειτα χρόνια. Να σημειωθεί ότι ο πληθυσμός της πόλης ήταν 310.000 κάτοικοι.

    Η βόμβα στο Ναγκασάκι  ρίφθηκε  στις 11,02 ώρα της 9ης Αυγούστου 1945 από Β-29 «Μπόξκαρ» βομβαρδιστικό με κυβερνήτη τον ταγματάρχη Σουνέινι , είχε μήκος 3,2 μέτρα και βάρος 4,5 τόνοι με πλουτώνιο 239. Η έκρηξη σημειώθηκε 470 μέτρα από το έδαφος, πέθαναν 74.000 άτομα και 80.000 άτομα λόγω της ραδιενέργειας στα επόμενα χρόνια. Σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από το σημείο μηδέν  ισοπεδώθηκε πλήρως το 80% των κτιρίων. Η θερμοκρασία στο έδαφος έφτασε τους 4.000 βαθμούς Κελσίου. Η έκλυση της θερμότητας λειτούργησε σαν θρυαλλίδα, προκαλώντας με τη βοήθεια του αέρα πύρινη καταιγίδα σε όλη την πόλη που έγινε σκόνη. Η ραδιενέργεια απελευθερώθηκε σε όλες τις κατευθύνσεις απανθρακώνοντας όσους ήταν σε κοντινή ακτίνα η προκαλώντας σοβαρά εγκαύματα στα άτομα που βρίσκονταν πιο μακριά.

     O πιλότος Πολ Τίμπετς που έριξε τη βόμβα σε μαρτυρία του είπε: «Όταν έγινε η έκρηξη, με χτύπησε δυνατό φως, ήταν το πιο εκτυφλωτικό φως που είχα δει ποτέ στη ζωή μου. Και η κορυφή του μανιταριού ήταν  το πιο τρομακτικό, αλλά και το πιο όμορφο πράγμα που θα μπορούσε να δει ποτέ άνθρωπος – όλα τα χρώματα του ουρανίου τόξου έμοιαζαν σαν να είχαν βγει από εκεί μέσα». Ο Τσαρλς (Ντον) ΄Αλμπουρι ήταν συγκυβερνήτης του ενός από τα δύο βομβαρδιστικά που συνόδευαν το « ΄Ενολα Γκέι» στη Χιροσίμα και συγκυβερνήτης στο «Μπόξκαρ», το Β-29 που έριξε τη βόμβα στο Ναγκασάκι είπε: «Μετά αισθανθήκαμε σαν να τράνταξε κάποιος δυο-τρεις φορές το αεροσκάφος. Αυτό ήταν. Είπα μια  μικρή προσευχή. Σε παρακαλώ κύριε φρόντισε όλους αυτούς εκεί κάτω. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα παραπάνω. Συνήθως ο κόσμος φαντάζεται κόλαση. Όμως εγώ την κόλαση την άγγιξα και την μύρισα. Και αυτή η αίσθηση δεν θα με εγκαταλείψει ούτε στον παράδεισο». Ο εφτάχρονος τότε Τανάμπε που επέζησε, γιατί έτυχε να βρεθεί στο σπίτι της γιαγιάς του μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Χιροσίμα και επέστρεψε μετά από δυο μέρες στην πόλη, βρήκε τη μητέρα του και τον αδελφό του νεκρούς, τον πατέρα του μισοπεθαμένο και το σπίτι τους εξαφανισμένο από προσώπου γης.

     Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας. Σήμερα παραμένει το ηθικό ερώτημα αν οι Σύμμαχοι θα μπορούσαν να πετύχουν τον τερματισμό του πολέμου στον Ειρηνικό, χωρίς τη ρήψη της ατομικής βόμβας. Οι ιστορικοί διαφωνούν ακόμα και σήμερα. Ο Πρόεδρος Χάρη Τρούμαν είκοσι χρόνια μετά το βομβαρδισμό θα πει: « Σταμάτησα τον πόλεμο που θα είχε σκοτώσει άλλο μισό εκατομμύριο παιδιά και από τις δύο πλευρές, αν δεν είχαν πέσει  αυτές οι βόμβες. Δεν έχω τύψεις και κάτω από τις ίδιες συνθήκες θα το έκανα ξανά».  Ο συνταγματάρχης Πολ Τίμπετς κυβερνήτης του «Ενόλα Γκέι» είπε:  «΄Ηξερα ακριβώς τι διάβολο κάναμε . Το μόνο που είπα ήταν, θέλαμε μια μεγάλη έκρηξη και τα καταφέραμε. Θέλω να με θυμούνται σαν ένα άνθρωπο που του ανέθεσαν μια δουλειά και την έκανε. Αν θα το έκανα ξανά?  Δώστε μου σήμερα τις συνθήκες του 1945 και δε θα δίσταζα».

      Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας    Χιροχίτο δεν παραδόθηκε αμέσως, πίστευε ότι μπορούσε να κερδίσει την αποφασιστική μάχη κατά των Αμερικανών, όταν θα επιχειρούσαν να πολεμήσουν στο έδαφος της Ιαπωνίας. Γι αυτό όταν οι Ρώσοι κήρυξαν τον πόλεμο στη Ματζουρία (Κίνα) άλλαξε στρατηγική και παραδόθηκε άνευ όρων στους Αμερικανούς.

     Τα πυρηνικά στην ειρηνική τους παραλλαγή σώζουν κάθε χρόνο χιλιάδες άτομα από τον καρκίνο και διάφορα άλλα νοσήματα. Δίνουν ρεύμα περίπου στο μισό πλανήτη με πάνω από 400 αντιδραστήρες. Οι αντιδραστήρες όμως αυτοί παράγουν το απαραίτητο σχάσιμο υλικό για την «πολεμική» παραλλαγή, κατασκευάζοντας πυρηνικές κεφαλές. ΄Ετσι εξηγείται το φλερτ με την «ειρηνική» ενέργεια περιφερειακών δυνάμεων, μεταξύ των οποίων δαιμονοποιούνται το Ιράν και η Βόρεια Κορέα. Στις 16 Ιουλίου 2012 δήλωσε σε συνέντευξη τύπου η Χ. Κλίντον υπουργός των Εξωτερικών των Η.Π.Α μετά την συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάρχου ότι:  « Θα χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να εμποδίσουμε το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικό όπλο».        Οι ειδικοί της πυρηνικής ενέργειας εκτιμούν ότι σήμερα υπάρχουν περίπου 27.000 τακτικά και στρατηγικά πυρηνικά όπλα σε όλο τον κόσμο. Από αυτά τα 25.000 ανήκουν στα δυο οπλοστάσια των μονομάχων του ψυχρού πολέμου ( ΗΠΑ και Ρωσία),  ακολουθούν η Γαλλία,  Βρετανία, Κίνα και το Ισραήλ. Επίσης είναι και τα νεώτερα μέλη όπως η Ινδία και το Πακιστάν.

     Το παραπάνω  άρθρο αφιερώνεται  στη μνήμη όλων αυτών που έπεσαν  ή είχαν ολέθριες συνέπειες  εξ αιτίας της  πυρηνικής ακτινοβολίας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι πριν από 67 χρόνια. Ας ευχηθούμε να μη χρησιμοποιηθούν ποτέ άλλοτε πυρηνικά όπλα για πολεμικούς σκοπούς. Η απειλή όμως παραμένει πάντοτε ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας, λόγω σοβαρών ατυχημάτων όπως του Τσερνομπίλ  το 1986 και της Φουκουσίμα το 2011.-

                                                  Μοίρες  29 Iουλίου 2012.

Πηγές: Βικιπαίδεια ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.

             Περιοδικό Ταχυδρόμος 29 Ιουλίου 2005 τεύχος 284.

            DEFENCE NET  ηλεκτρονική εφημερίδα 17-7-2012.

            Οι φωτογραφίες προέρχονται από το διαδίκτυο.