ΡΟΥΒΑΣ -ΖΑΡΙΑΝΟ ΦΑΡΑΓΓΙ

ΡΟΥΒΑΣ ΚΑΙ ΖΑΡΙΑΝΟ ΦΑΡΑΓΓΙ

Του Δακανάλη Μανόλη Αντιπροέδρου ΕΟΣ .Μοιρών

Για πολλοστή φορά η ορειβατική ομάδα του Ε.Ο.Σ. Μοιρών το πρωί στις 2-3-03 ανηφόρησε από τη μαγευτική λίμνη Βότομος του Ζαρού στο πανέμορφο δάσος του Ρούβα.
΄Ήταν συννεφιασμένη μέρα με θερμοκρασία κάτω από τους δέκα βαθμούς Κελσίου. Μαύρα σύννεφα κάθονταν ερμητικά άμα και απειλητικά πάνω στις κορφές Χαλασοκεφάλα, Σκίνακα και Κουδούνι. Ορμητικά έτρεχαν τα πεντακάθαρα και παγωμένα νερά του ποταμού, δημιουργώντας ένα δυνατό αλλά ευχάριστο βουητό. Αίγες δεξιά και αριστερά του φαραγγιού φώναζαν και αναζητούσαν να μείνουν κοντά τους τα μικρά ριφάκια, έτσι ώστε ν’ αποφύγουν τους κινδύνους της άγριας φύσης εξ αιτίας της κακοκαιρίας και του χιονιού.
Μεγάλοι κατακόρυφοι δέτες κάνουν την παρουσία τους στο φαράγγι τώρα και εκατομμύρια χρόνια. Είναι ντυμένοι με πανέμορφα πεύκα και προσωρινά με τα χιόνια, που είχαν πέσει. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα μεγαλειώδες μαγευτικό και απείρου κάλλους φαράγγι. Ταυτόχρονα όμως η αγριότητα αυτή προκαλεί δέος στον επισκέπτη.
Εμείς οι ορειβάτες της παρέας όλοι με ζωντάνια και ανάλογο εξοπλισμό βαδίζαμε το ανηφορικό μονοπάτι για το πανέμορφο δάσος του Ρούβα. Περνούσαμε το ποτάμι δεξιά και αριστερά με μεγάλη προσοχή λόγω των ορμητικών νερών και της διάβρωσης που είχε προξενήσει ο πολύς βαρύς χειμώνας.
Στην ξύλινη σκάλα περίπου στα μισά του φαραγγιού, το χιόνι ήταν πάρα πολύ και με μεγάλη δυσκολία ανεβήκαμε το επικίνδυνο τούτο πέρασμα, έτσι όπως είχε δημιουργηθεί με την συσώρρευση του χιονιού. Πιο πάνω συναντήσαμε τα πρώτα θύματα της κακοκαιρίας νεκρά δύο μικρά ριφάκια, γεννήθηκαν μέσα στη θύελλα και πριν καλά-καλά ανοίξουν τα ματάκια τους τα έκλεισαν. Ένα άλλο ριφάκι φώναζε απεγνωσμένα και αναζητούσε τη μητέρα του. Τα θύματα όμως της κακοκαιρίας στο ζωικό κεφάλαιο πρέπει να ήταν πάρα πολλά.
Το χιόνι ύψους πάνω από 30 εκατοστά είχε σκεπάσει όλα τα χόρτα και τους μικρούς θάμνους και οι αίγες ξεγελούσαν την πείνα τους με την ελάχιστη τροφή που έβρισκαν στις κορφές των θάμνων. Κοντά στο μεσημέρι φθάσαμε στο Λάκκο του Ρούβα στον Άγιο Ιωάννη. Όλο το τοπίο ήταν σκεπασμένο με ένα απέραντο πέπλο χιονιού και μόνο οι πρίνοι και τα άλλα δασικά δέντρα έσπαζαν την μονοτονία του άσπρου χιονιού.
Πέραν όμως από το φυσικό κάλλος του Ρούβα, η περιοχή αυτή έχει και μεγάλη ιστορική αξία διαχρονικά. Θα αναφέρω μερικά ιστορικά στοιχεία για να φρεσκάρω τη μνήμη των αναγνωστών. Μετά την προσωρινή ήττα των επαναστατών του Δασκαλογιάννη στα Σφακιά το 1771 με δόλιο τρόπο ο Τούρκος Σερασκέρης Τοκμαζαδέ με την πρόφαση υπογραφής συμφωνίας παγίδευσε το Δασκαλογιάννη και άλλους 82 προκρίτους των Σφακίων και τους φυλάκισε στον Κούλε Ηρακλείου. Μετά από το άγριο και απάνθρωπο γδάρσιμο του Δασκαλογιάννη στην ομώνυμη πλατεία του Ηρακλείου, οι πρόκριτοι των Σφακίων κατόρθωσαν να δραπετεύσουν νύχτα από τον Κούλε. ΄Οσοι δεν σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν πέφτοντας από τα τείχη, έφθασαν στο δάσος του Ρούβα σε μια σπηλιά. Πατριώτες Μεσαρίτες τους προσέφεραν τρόφιμα και προστασία. Τους έπιασε όμως μεγάλη χιονιά και έτσι όπως ήταν αδύναμοι, άλλοι αρρώστησαν, ενώ τρία άτομα πέθαναν, μεταξύ των οποίων και ο πρωτόπαπας των Σφακίων.
«΄Οσοι κι αν είσθε χριστιανοί και βλέπετε τον ήλιο, κλάψετε τον πρωτόπαπα που πόθανε στο σπήλιο»
Στα Σφακιά πήγε και ειδοποίησε ο ωκύποδας Ανωγειανός Γ. Σουλτάτος και οι Σφακιανοί έτρεξαν και τους παρέλαβαν.( Πηγές: Ιστορίες της Κρήτης Ψιλλάκη, Μουρέλλου και Θ.Δετοράκη).
Στη σπηλιά μέσα τώρα και αρκετά χρόνια υπάρχει τιμητική μαρμάρινη πλάκα προς τιμήν των αποθανόντων, προσφορά των Σφακιανών και του Δήμου Ρούβα.
Το 1890 βρέθηκε στου Ρούβα μια μεικτή ομάδα ανταρτών από τους Σφακιανούς Ξηρουχάκη Ιωσήφ, Πενθερουδάκη Γεώργιο ή Τσάκαλο, Βολουδάκη Ιωσήφ και Σκόρδα. και τους Ανωγειανούς Χαιρέτη Κωνσταντίνο ή Χαιρετόκωστα και Μασαούτη Γεώργιο. Σκοπός τους ήταν να εκτελέσουν τον αγά των Κουρτών, που είχε γίνει εφιάλτης των χριστιανών της Μεσαράς. Αρχηγός ήταν ο οπλαρχηγός των Σφακίων Ξηρουχάκης Ιωσήφ. Τους πρόδωσε όμως ένας βοσκός στους Τούρκους, οι οποίοι κύκλωσαν την ομάδα στον Άγιο Ιωάννη. Η ομάδα έκανε ηρωική έξοδο προς την κορφή «Αμπελάκια» και κατά την επιχείρηση σκοτώθηκε ο Γεώργιος Πενθερουδάκης ή Τσάκαλος οπλαρχηγός από τους Κούμους Ρεθύμνου. Ο παραπάνω ήρωας τάφηκε έξω από την εκκλησία και το μνήμα του διατηρείται μέχρι σήμερα.(Πηγές: Γ.Σμπώκος ΑΝΩΓΕΙΑ σελ.214-215. Mαρτυρίες παλαιότερων Ανωγειανών)
Ο Ρούβας ήταν το λημέρι των χαίνιδων της Τουρκοκρατίας και ειδικά των Κωνσταντή και Φραγκιού Λεράτου από τα Βορίζα.
Τη Γερμανική κατοχή ήταν καταφύγιο αντάρτικων ομάδων και ειδικά της ομάδας, του Πετρακογιώργη.
Στην περιοχή του Ρούβα υπάρχει πλούσια χλωροπανίδα, στη θέση Διπλόρι το ενδημικό δέντρο Ζέλκοβα - Αμπελίτσα - Ανέγνωρο, η σπάνια ορχιδέα Κεφαλάνθηρο της Κρήτης που ανακαλύφθηκε το1889, η Ρίγκιουμ Τερνάτυμα, δίκταμος και άλλα. Στην πανίδα απαντούμε γυπαετούς, γεράκια, φάσες, κίσες, πέρδικες, λαγούς, ασβούς, ζουρίδες και άλλα.
Η επιστροφή άρχισε μετά το μεσημέρι με μεγάλη προσοχή, με τη διαπίστωση ότι ήταν μια από τις καλύτερες επισκέψεις που έχουμε κάνει στου Ρούβα μέχρι σήμερα, τον οποίο επισκεπτόμαστε τώρα και πολλά χρόνια όλες τις εποχές του χρόνου. Πάντα τον βρίσκουμε μαγευτικό, γοητευτικό και ωραίο.
Ως Ορειβατικός Σύλλογος παρακαλούμε το Δήμο Ζαρού σε συνεργασία με το Δασαρχείο Ηρακλείου ν’ αποκαταστήσουν εγκαίρως τις ζημιές στο μονοπάτι πριν από την έναρξη της τουριστικής περιόδου.-

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΑΠΟΨΗ του νότου φύλλο 165 της 12-3-2003.

Κακιά Σκάλα ήταν δύσκολο ανέβασμα

Ρουβας χιονισμένος

Χιονι9σμένος Ρούβας

Δυό Πρίνοι

Για του Ρούβα

Ζαριανό φαράγγι ή Γάφαρη

Η γέφυρα στην Σακιά Σκάλα

Κεφαλάνθηρο

Ξεκούραση στο φαράγγι

Καταρράχτης στο Ζαριανό φαράγγι

Μαθητική ορειβασία στο Ρούβα

Ζαριανό φαράγγι και Ρούβας

Σπηλιά των Σφακιανών

Για το Σαμάρι

Άποψη του φαραγγιού

Ζαριανό φαράγγι

Μνημείο του Τσάκαλου

Αϊ Γιάννης στο Ρούβα

Κατρράχτης φαραγγιού

Λάκκος του Ρούβα

Ρούβας

Άποψη του φαραγγιού

Δίκταμος ή έρωτας