O MYΘΟΣ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΔΩΝ
Του Δακανάλη Μανόλη πρώην Αγρονόμου
Ανατολικά των Ανωγείων στη θέση « Πάνω Αμπέλια» που είναι σήμερα το
κέντρο «ΝΤΕΛΙΝΑ» υπάρχει μια λίμνη. Η λίμνη αυτή ίσως έχει τις ρίζες της από
την εποχή της Ενετοκρατίας. Την έκτισαν γύρωθε με ξερολιθιά, για να
περιορίσουν τη διαφυγή των όμβριων
υδάτων και τους καλοκαιρινούς μήνες πότιζαν
οι Ανωγειανοί τα αιγοπρόβατά τους.
Στα Ανώγεια κυκλοφορούσε η φήμη, ότι κάθε
μεσημέρι παρουσιάζονταν νεράιδες πάνω στα νερά της λίμνης. Οι μητέρες έλεγαν
στα παιδιά τους, να μην πάνε στη λίμνη,
γιατί το μεσημέρι βγαίνουν νεράιδες και θα τα πάρουν. Στην πραγματικότητα όμως
φοβόντουσαν, να μην πνιγούν τα παιδιά στα νερά της λίμνης, που έκαναν μπάνιο.
Τα πολύ παλιά χρόνια ζούσε στο χωριό ένα πολύ όμορφο, παλικάρι,
δυνατό με το όνομα Γιάννης και επειδή είχε κάπως μεγάλο κεφάλι, τον αποκαλούσαν
«Κεφαλογιάννη». Στο επάγγελμα ήταν βοσκός και είχε τα πρόβατα
ψηλά στον Ψηλορείτη.
Κάποια μέρα ειδοποίησαν τον Γιάννη με το μαντρατζή ( ήταν
ένας νέος που έκανε τις μεταφορές από το μιτάτο στο
χωριό) να πάει οπωσδήποτε στο χωριό για μια σοβαρή οικογενειακή υπόθεση.
Το μεσημέρι περνούσε ο Γιάννης δίπλα από
τη λίμνη και είδε πάνω στα πεντακάθαρα νερά της μια πεντάμορφη νεράιδα, η οποία
τον μάγεψε αμέσως. Δεν μπόρεσε να
αντισταθεί και χωρίς άλλη σκέψη έπεσε
στα νερά της λίμνης να την πιάσει. Την ώρα που θα την αγκάλιαζε, η νεράιδα
χάθηκε μέσα στα νερά της και ο Γιάννης βγήκε έξω βρεγμένος. Η πανέμορφη όμως
νεράιδα μετά από λίγο ξαναβγήκε πάνω στα νερά στολισμένη σαν θεά βασίλισσα. Ο
Γιάννης όρμισε πάλι μέσα στα νερά και
έπιασε τον έρωτα της ζωής του. Βγήκαν έξω στην όχθη και κατά το μύθο του είπε η
νεράιδα: ότι είναι η βασίλισσα οκτώ άλλων πανέμορφων νεράιδων, που ζούσαν μέσα
στη λίμνη. Ενώ συζητούσαν, είπε στο
Γιάννη, ότι τον έβλεπε συχνά να περνά από το μονοπάτι που ήταν κοντά στη λίμνη,
τον είχε ερωτευτεί για την ομορφιά, την κορμοστασιά και την παλικαριά του. Από
τη μεριά του ο Γιάννης της είπε, ότι μόλις την είδε μαγεύτηκε και αυτός από την
ομορφιά της. ΄Εκτοτε κάθε μεσημέρι είχαν ραντεβού στην όχθη της λίμνης, όπου
ταίρι-ταίρι μιλούσαν για τον έρωτά τους, ώσπου
κάποια μέρα συνευρέθηκαν .
Οι
άλλες νεράιδες παρακολουθούσαν τη βασίλισσα για τις απιστίες που έκανε και της
ζήτησαν εξηγήσεις, γιατί τις πρόδωσε. Η βασίλισσα αναγνώρισε το λάθος της, τους
είπε, ότι δεν μπορούσε να αντισταθεί στην ομορφιά του Γιάννη, ζήτησε από αυτές
να τη συγχωρήσουν και θα παραιτηθεί από Βασίλισσα. Οι νεράιδες της είπαν, ότι
τη συγχωρούν και θα την ακολουθήσουν όπου και να πάει.
Στην επόμενη συνάντηση ο Γιάννης της έδωσε
πίστη αγάπης και της ζήτησε να τον παντρευτεί. Τότε η Βασίλισσα του είπε, ότι
αν παντρευτούν, αυτή θα χάσει τη φωνή της, ενώ αυτός θα κουφαθεί. Ο Γιάννης της
είπε, ότι θα την παντρευτεί και ας γίνουν αυτά που του είπε. Τότε η Βασίλισσα-
νεράιδα βγήκε πάνω σε ένα βραχάκι και είπε στο Γιάννη ένα μαγευτικό ερωτικό
τραγούδι. Μόλις τέλειωσε την απαγγελία, αυτή έχασε τη φωνή της και αυτούς
κουφάθηκε.
Ο Γιάννης μετά το γάμο του πάντρεψε και
τις οκτώ όμορφες νεράιδες με ισάριθμους Ανωγειανούς λεβέντες, οι οποίοι όλοι
απέκτησαν παιδιά και έκαναν μεγάλες οικογένειες.
Στο σημείο αυτό μια άλλη παραλλαγή του
μύθου αναφέρει, ότι και ο Γιάννης έκανε παιδιά τα οποία όμως δεν μίλαγαν. ΄Οταν
μεγάλωσαν και έγιναν 6-7 χρόνων ζέσταναν ένα φούρνο και τα έβαλαν μέσα. Αυτά
φοβήθηκαν, άρχισαν να φωνάζουν και μίλησαν. Ο Γιάννης όπως ήταν επόμενο,
κληρονόμησε στους απογόνους του την νόσο
της βαρηκοίας.
Ο παραπάνω μύθος πλάστηκε από κάποιο
ευφάνταστο Ανωγειανό, που ως γνωστό οι Ανωγειανοί είναι μυθοπλάστες και έχουν γράψει πολλούς
μύθους στο πέρασμα των αιώνων. Σύμφωνα λοιπόν με το γιατρό Γιώργη Δακανάλη
γράφτηκε ο μύθος για να δικαιολογήσει, πρώτο την πάθηση των Κεφαλογιάννηδων που
βαριακούνε και δεύτερο τα στοιχεία του ερωτισμού και της ποίησης της οικογένειας των
Κεφαλογιάννηδων.-
Πηγές:
Παράδοση των Ανωγείων από γενιά
σε γενιά.
Απομνημονεύματα του Δακανάλη
Γεωργίου κατοίκου Ανωγείων σελίδα 10.
Πέθανε το έτος 1963.
Μοίρες 20-Αυγούστου 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου