Σελίδες

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ ΣΤΗ ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ








                                Χ Ι Ρ Ο Σ Ι Μ Α  -  Ν Α Γ Κ Α Σ Α Κ Ι
                          Τα Δακανάλη  Μανόλη πρώην Αγρονόμου

      Στις  6 Αυγούστου 1945 η  Χισοσίμα ζούσε τον πυρηνικό όλεθρο, που έδωσε τη χαριστική βολή στην Ιαπωνία και τερμάτισε τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.
     Με δώδεκα άτομα πλήρωμα το βομβαρδιστικό Β-29 « Ενόλα Γκέι» απογειώθηκε από το Τινιάν, στα νησιά Μαριάντες του Ειρηνικού, στις 2,45 στις 6 Αυγούστου 1945.΄Εφτασε στη Χιροσίμα στις 8,15 π. μ. ΄Ηταν μια ηλιόλουστη μέρα στη Χιροσίμα, όταν εμφανίστηκαν τα Αμερικάνικα αεροσκάφη. Οι Ιάπωνες υπέθεσαν, ότι ήταν μια ακόμη αναγνωριστική πτήση των Αμερικανών.
      Στις 8,15 π. μ. άνοιξαν οι πόρτες για να φύγει η βόμβα ουρανίου μήκους 3 μέτρων και βάρος 4 τόνων από ύψος 9.400 μέτρων. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν, αντίθετα με τους ισχυρισμούς του, είχε δώσει τη διαταγή για τη ρίψη των βομβών μια μέρα προτού οι Ιάπωνες αρνηθούν να συνθηκολογήσουν, θέλοντας έτσι να εμποδίσει τον Κόκκινο Στρατό να εισβάλει στην Ιαπωνία. Η διαταγή στάλθηκε εγγράφως με τις υπογραφές των υπουργών Εσωτερικών και Στρατιωτικών Τζορτζ Μάρσαλ και Χένρυ Στίμνσον αντίστοιχα.
     Αμέσως μετά τη ρίψη είδε την εκτυφλωτική λάμψη της έκρηξης ο πιλότος του βομβαρδιστικού συνταγματάρχης Πολ Τίμπετς έστρεψε 180 μοίρες δυτικά το αεροσκάφος και απομακρύνθηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Το πυκνό σύννεφο καπνού που δημιουργήθηκε μετά την έκρηξη υπολογίζουν ότι έφτασε τα 13 χιλιόμετρα. Το μανιτάρι φαίνονταν ακόμα και όταν το αεροπλάνο βρίσκονταν σε απόσταση 560 χιλιομέτρων από τη Χιροσίμα. Αποτέλεσμα 70.000 άνθρωποι πέθαναν ακαριαία, ενώ 150.000 άτομα πέθαναν σταδιακά εξ αιτίας της ραδιενέργειας που τους προκάλεσε σημαντικές βλάβες στα μετέπειτα χρόνια. Να σημειωθεί ότι ο πληθυσμός της πόλης ήταν 310.000 κάτοικοι.
    Η βόμβα στο Ναγκασάκι  ρίφθηκε  στις 11,02 ώρα της 9ης Αυγούστου 1945 από Β-29 «Μπόξκαρ» βομβαρδιστικό με κυβερνήτη τον ταγματάρχη Σουνέινι , είχε μήκος 3,2 μέτρα και βάρος 4,5 τόνοι με πλουτώνιο 239. Η έκρηξη σημειώθηκε 470 μέτρα από το έδαφος, πέθαναν 74.000 άτομα και 80.000 άτομα λόγω της ραδιενέργειας στα επόμενα χρόνια. Σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από το σημείο μηδέν  ισοπεδώθηκε πλήρως το 80% των κτιρίων. Η θερμοκρασία στο έδαφος έφτασε τους 4.000 βαθμούς Κελσίου. Η έκλυση της θερμότητας λειτούργησε σαν θρυαλλίδα, προκαλώντας με τη βοήθεια του αέρα πύρινη καταιγίδα σε όλη την πόλη που έγινε σκόνη. Η ραδιενέργεια απελευθερώθηκε σε όλες τις κατευθύνσεις απανθρακώνοντας όσους ήταν σε κοντινή ακτίνα η προκαλώντας σοβαρά εγκαύματα στα άτομα που βρίσκονταν πιο μακριά.
     O πιλότος Πολ Τίμπετς που έριξε τη βόμβα σε μαρτυρία του είπε: «Όταν έγινε η έκρηξη, με χτύπησε δυνατό φως, ήταν το πιο εκτυφλωτικό φως που είχα δει ποτέ στη ζωή μου. Και η κορυφή του μανιταριού ήταν  το πιο τρομακτικό, αλλά και το πιο όμορφο πράγμα που θα μπορούσε να δει ποτέ άνθρωπος – όλα τα χρώματα του ουρανίου τόξου έμοιαζαν σαν να είχαν βγει από εκεί μέσα». Ο Τσαρλς (Ντον) ΄Αλμπουρι ήταν συγκυβερνήτης του ενός από τα δύο βομβαρδιστικά που συνόδευαν το « ΄Ενολα Γκέι» στη Χιροσίμα και συγκυβερνήτης στο «Μπόξκαρ», το Β-29 που έριξε τη βόμβα στο Ναγκασάκι είπε: «Μετά αισθανθήκαμε σαν να τράνταξε κάποιος δυο-τρεις φορές το αεροσκάφος. Αυτό ήταν. Είπα μια  μικρή προσευχή. Σε παρακαλώ κύριε φρόντισε όλους αυτούς εκεί κάτω. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα παραπάνω. Συνήθως ο κόσμος φαντάζεται κόλαση. Όμως εγώ την κόλαση την άγγιξα και την μύρισα. Και αυτή η αίσθηση δεν θα με εγκαταλείψει ούτε στον παράδεισο». Ο εφτάχρονος τότε Τανάμπε που επέζησε, γιατί έτυχε να βρεθεί στο σπίτι της γιαγιάς του μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Χιροσίμα και επέστρεψε μετά από δυο μέρες στην πόλη, βρήκε τη μητέρα του και τον αδελφό του νεκρούς, τον πατέρα του μισοπεθαμένο και το σπίτι τους εξαφανισμένο από προσώπου γης.
     Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας. Σήμερα παραμένει το ηθικό ερώτημα αν οι Σύμμαχοι θα μπορούσαν να πετύχουν τον τερματισμό του πολέμου στον Ειρηνικό, χωρίς τη ρήψη της ατομικής βόμβας. Οι ιστορικοί διαφωνούν ακόμα και σήμερα. Ο Πρόεδρος Χάρη Τρούμαν είκοσι χρόνια μετά το βομβαρδισμό θα πει: « Σταμάτησα τον πόλεμο που θα είχε σκοτώσει άλλο μισό εκατομμύριο παιδιά και από τις δύο πλευρές, αν δεν είχαν πέσει  αυτές οι βόμβες. Δεν έχω τύψεις και κάτω από τις ίδιες συνθήκες θα το έκανα ξανά».  Ο συνταγματάρχης Πολ Τίμπετς κυβερνήτης του «Ενόλα Γκέι» είπε:  «΄Ηξερα ακριβώς τι διάβολο κάναμε . Το μόνο που είπα ήταν, θέλαμε μια μεγάλη έκρηξη και τα καταφέραμε. Θέλω να με θυμούνται σαν ένα άνθρωπο που του ανέθεσαν μια δουλειά και την έκανε. Αν θα το έκανα ξανά?  Δώστε μου σήμερα τις συνθήκες του 1945 και δε θα δίσταζα».
      Ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας    Χιροχίτο δεν παραδόθηκε αμέσως, πίστευε ότι μπορούσε να κερδίσει την αποφασιστική μάχη κατά των Αμερικανών, όταν θα επιχειρούσαν να πολεμήσουν στο έδαφος της Ιαπωνίας. Γι αυτό όταν οι Ρώσοι κήρυξαν τον πόλεμο στη Ματζουρία (Κίνα) άλλαξε στρατηγική και παραδόθηκε άνευ όρων στους Αμερικανούς.
     Τα πυρηνικά στην ειρηνική τους παραλλαγή σώζουν κάθε χρόνο χιλιάδες άτομα από τον καρκίνο και διάφορα άλλα νοσήματα. Δίνουν ρεύμα περίπου στο μισό πλανήτη με πάνω από 400 αντιδραστήρες. Οι αντιδραστήρες όμως αυτοί παράγουν το απαραίτητο σχάσιμο υλικό για την «πολεμική» παραλλαγή, κατασκευάζοντας πυρηνικές κεφαλές. ΄Ετσι εξηγείται το φλερτ με την «ειρηνική» ενέργεια περιφερειακών δυνάμεων, μεταξύ των οποίων δαιμονοποιούνται το Ιράν και η Βόρεια Κορέα. Στις 16 Ιουλίου 2012 δήλωσε σε συνέντευξη τύπου η Χ. Κλίντον υπουργός των Εξωτερικών των Η.Π.Α μετά την συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάρχου ότι:  « Θα χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να εμποδίσουμε το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικό όπλο».        Οι ειδικοί της πυρηνικής ενέργειας εκτιμούν ότι σήμερα υπάρχουν περίπου 27.000 τακτικά και στρατηγικά πυρηνικά όπλα σε όλο τον κόσμο. Από αυτά τα 25.000 ανήκουν στα δυο οπλοστάσια των μονομάχων του ψυχρού πολέμου ( ΗΠΑ και Ρωσία),  ακολουθούν η Γαλλία,  Βρετανία, Κίνα και το Ισραήλ. Επίσης είναι και τα νεώτερα μέλη όπως η Ινδία και το Πακιστάν.
     Το παραπάνω  άρθρο αφιερώνεται  στη μνήμη όλων αυτών που έπεσαν  ή είχαν ολέθριες συνέπειες  εξ αιτίας της  πυρηνικής ακτινοβολίας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι πριν από 67 χρόνια. Ας ευχηθούμε να μη χρησιμοποιηθούν ποτέ άλλοτε πυρηνικά όπλα για πολεμικούς σκοπούς. Η απειλή όμως παραμένει πάντοτε ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας, λόγω σοβαρών ατυχημάτων όπως του Τσερνομπίλ  το 1986 και της Φουκουσίμα το 2011.-
                                                  Μοίρες  29 Iουλίου 2012.
Πηγές: Βικιπαίδεια ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.
             Περιοδικό Ταχυδρόμος 29 Ιουλίου 2005 τεύχος 284.
            DEFENCE NET  ηλεκτρονική εφημερίδα 17-7-2012.
            Οι φωτογραφίες προέρχονται από το διαδίκτυο.



       

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΡΟΔΟΥ





                             Η  ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ  ΤΟΥ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ
                                          ΡΟΔΟΥ  ΚΥΡΙΛΛΟΥ

                                           Του Δακανάλη Μανόλη
                                                πρώην Αγρονόμου

      Θερμή υποδοχή επεφύλαξαν το πρωί της 5ης Ιουνίου 2004 οι αρχές και οι Ροδίτες στο νέο Μητροπολίτη Ρόδου κ. Κύριλλο, που έφθασε στη Ρόδο με το πλοίο «ΔΑΙΔΑΛΟΣ» με τη συνοδεία περίπου 720 Κρητικών , τέτοιες στιγμές είχε να ζήσει η Ρόδος εδώ και πολλά χρόνια .Εντυπωσιακή ήταν η παρουσία του Κλήρου από την Κρήτη, τη Δωδεκάνησο των αιρετών εκπροσώπων αλλά και πλήθος κόσμου που αναφωνούσαν «Αξιος, Άξιος» ενθαρρύνοντας το νέο μητροπολίτη.
     Ανάμεσα τους ήταν ο Μητροπολίτης της Ζιμπάμπουε κ. Θεόδωρος , ο βοηθός επίσκοπος Κνωσού Μακάριος, ο πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής Κρήτης Μεθόδιος και ο πρωτοσύγκελος του Αγίου Μηνά. Ακόμα από τους αιρετούς το μητροπολίτη συνόδευσαν ο περιφερειάρχης Κρήτης κ. Σεραφείμ Τσόκας, ο Νομάρχης Ηρακλείου Δημήτρης Σαρρής, ο Δήμαρχος Ηρακλείου  Γιάννης Κουράκης οι βουλευτές Ηρακλείου, Μανώλης Στρατάκης, Βαγγελιώ Σχοιναράκη, Στέλιος Ματζαπετάκης, Βασίλης Κεγκέρογλου και ο Κώστας Μπαντουβάς. Οι. Δήμαρχοι Αλικαρνασσού Βασ. Σισαμάκης, Γόρτυνας Μιχ. Δαριβιανάκης τόπος καταγωγής του Μητροπολίτη και Τυλίσου Χαλκιαδάκης, ο πρόεδρος των θεολόγων Κρήτης  Κώστας Νεονάκης και άλλοι.
     Αεροπορικώς έφθασαν στη Ρόδο από την Κωνσταντινούπολη για την ενθρόνιση εκτός από τον εκπρόσωπο του Πατριάρχη Μητροπολίτη Ικονίου κ. Θεόληπτο, ο Μητροπολίτης Ρεθύμνου και Αυλοποτάμου κ. Άνθιμος, ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου κ. Ανδρέας ο Μητροπολίτης Καρθαγένης κ. Χρυσόστομος ως εκπρόσωπος του Πατριάρχη Αλεξάνδρειας και ο έξαρχος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων κ. Θεόκτιστος.
     Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάμεσα στις εκατοντάδες που τον συνόδευσαν, ήταν διακριτική η παρουσία της πατρικής οικογένειας του κ. Κύριλλου, οι γονείς του Γιάννης και Ζουμπουλιά Κογεράκη και τα δύο του αδέρφια.
     Αμέσως μετά τον κατάπλου του πλοίου αποβιβαστήκαμε όλοι εμείς που συνοδεύαμε το Μητροπολίτη και κατευθυνθήκαμε πεζή προς την πλατεία του Αγίου Νικολάου, στην οποία είχαν συγκεντρωθεί αρκετοί Ροδίτες , ενώ οι δρόμοι ήταν στολισμένοι με μυρτιές και γαρύφαλλα . Στο πλοίο ανέβηκαν ο κ Αριστοτέλης Παυλίδης υπουργός Αιγαίου , ο περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου κ. Χαραλ. Κόκκινος,  ο Νομάρχης Δωδεκανήσου κ. Γιάννης Μαχαιρίδης , ο Δήμαρχος Ροδίων κ. Γιώργος Γιαννόπουλος, ο Αντινομάρχης κ. Στάθης Κονσουρνάς , ο Αντιδήμαρχος Ροδίων κ. Νίκος Χαραλάμπης, ο στρατηγός της 95 Α.Δ.Τ.Ε. Παναγιώτης Κυριακού, ο Αστυνομικός Διευθυντής Ρόδου και βέβαια ο Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου κ. Παίσιος  Αραβαντινός και άλλοι.
      Μόλις αποβιβάστηκε από το πλοίο ο νέος Μητροπολίτης με τους επισήμους, του απέδωσε τιμές η φιλαρμονική του Δήμου Ροδίων, ενώ κορασίδες του λυκείου Ελληνίδων « Εργάνη Αθηνά» με παραδοσιακές Ροδίτικες στολές του προσέφεραν μια ανθοδέσμη. Μοναδική  «παραφωνία» στο πρόγραμμα που είχαν καταρτήσει οι αρχές ήταν η απροσδόκητη βροχή που ανάγκασε το νέο μητροπολίτη και τους επισήμους να μεταβούν στην πλατεία του Αγίου Νικολάου χώρο της τελετής με αυτοκίνητα και όχι πεζή όπως είχε προγραμματιστεί.
    Κατά μήκος της διαδρομής εκατοντάδες πολιτών που ήταν συγκεντρωμένοι δεξιά και αριστερά του δρόμου φώναζαν «΄Αξιος ,΄Αξιος» στο νέο τους μητροπολίτη .
     Ο κ. Κύριλλος λίγο πριν φτάσει στην πλατεία επισκέφθηκε στο σπίτι του τον πρώην μητροπολίτη Ρόδου κ. Απόστολο, από τον οποίο ζήτησε την ευχή του, με αυτή του την πράξη έδειξε στους Ροδίτες το ήθος και την συνέπεια που τον διακρίνει.
     Κατά την άφιξη του στον Άγιο Νικόλαο τον περίμενε το ποίμνιο ο Αρχιερατικός Κλήρος, οι επίσημοι, ο καθολικός Καρδινάλιος (επίσκοπος), ο επικεφαλής των Μουσουλμάνων της Ρόδου, τον υποδέχτηκε ο δήμαρχος Ροδίων, τιμές του απέδωσε Στρατιωτικό Άγημα και η φιλαρμονική της 95 Α.Δ.Τ.Ε. Στη συνέχεια ο Σεβασμιότατος ενδύθηκε τον Αρχιερατικό Μανδύα και κρατώντας την Αρχιερατική Ράβδο προχώρησε προς την εξέδρα , ενώ το ποίμνιο φώναζε «Αξιος, Άξιος»
     O Δήμαρχος Ροδίων από την εξέδρα τον προσφώνησε και είπε: «Τόσο προσωπικά όσο και εκ μέρους του Δ.Σ. Ροδίων και του ευσεβούς Ροδιακού λαού σας καλωσορίζουν στη Ρόδο ‚της οποίας τάχθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να είστε ο νέος ποιμένας. Η Ρόδος παρά τις αντίξοες συνθήκες που γνώρισε στη μακραίωνη ιστορία της ‚παρά τη μακρά προσπάθεια διαφόρων κατά καιρούς κατακτητών της, για τον ανθελληνισμό και τον αποχριστιανισμό της, ουδέποτε απαρνήθηκε την ταυτότητα ‚την εθνικότητά της την πίστη της στην ορθοδοξία ‚ τις διατήρησε πολλές φορές μέσα από αγώνες, θυσίες και αίμα. Η ορθόδοξη πίστη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ροδίων και έτσι όπως εκφράστηκε μέσα από τους φρικτούς δεσμούς που ενώνουν την εκκλησία των πιστών της με το οικουμενικό Πατριαρχείο, έτσι όπως εκφράστηκε ανά τους αιώνες δια του προσώπου των προκατόχων σας, άξιων ποιμένων ταπεινού και ευσεβούς ποιμνίου . Κατέληξε δε λέγοντας Σεβασμιότατε, η Ρόδος σήμερα έχει διπλή χαρά να υποδέχεται το νέο της πνευματικό πατέρα και να εορτάζει την υποδοχή ενός άξιου, όπως ελπιδοφόρα υποδεικνύει το παρελθόν σας στην Κρήτη ποιμένα . Σας Καλωσορίζω και ελπίζει μετά βεβαιότητας και πίστεως.»
    Απαντώντας ο νέος ο νέος Μητροπολίτης είπε: «Προ τριετίας ακριβώς , πέρασα από την πόλη της Ρόδου σαν ένας από τους χιλιάδες κατ’ έτος επισκέπτες της. Ανύποπτος για τη σημερινή ημέρα περιηγήθηκα τους δρόμους της , προσκύνησα στις εκκλησίες της, ψηλάφισα την ιστορία της κάτω από τη σκιά των μεσαιωνικών κάστρων και πύργων της, μπροστά στα κατάλοιπα της διαχρονικής δημιουργίας των ανθρώπων της. Θαύμασα την ομορφιά της εκτίμησα την σύγχρονη δυναμική της και έφυγα με τις πιο άριστες των εντυπώσεων. Επανέρχομαι σήμερα, υπήκοος στη Βουλή του Θεού και στην εντολή της εκκλησίας , ως ο επίσκοπος της πόλεως και του νησιού όχι για να δώσω και να απέλθω , αλλά για να ταυτιστώ με αυτήν. ‘Ερχομαι στο δικό σας τόπο που γίνεται από σήμερα ο δικός μου τόπος. Η πόλη μου, το νησί μου. Ο χώρος της κοινής μας ζωής και δραστηριότητος, της κοινωνίας μας εν τόπο και χρόνο .       Η σκέψη μου, όλον αυτόν τον καιρό, από την ημέρα της εκλογής μου, ξεπέρασε τις θάλασσες ‚ήταν κοντά σας. Χαίρομαι που αντικρίζω τα πρόσωπά σας ‚που ακούω τους λόγους σας, που βρίσκομαι σήμερα πλέον ανάμεσα στους οικείους μου. Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω την αγάπη μου σε όλους. Απευθύνω τον πρώτο χαιρετισμό μου προς τον ευσεβή, ευγενή και φιλοπρόοδο Ροδιακό λαό. Σας σκέπτομαι όλους ‚σας έχω μέσα στην ψυχή μου , είστε ο κλήρος μου ο ενσαρκωτής της διακονίας μου. Μαζί από σήμερα θα προχωρήσουμε από τη σκεπή της μητέρας μας ‚της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας ‚του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας, με τις ευχές του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου...»
    Το συγκεντρωμένο πλήθος φώναξε “Αξιος, Άξιος”. Μετά το τέλος της προσφώνησης του νέου Μητροπολίτη κ. Κύριλλου, κατευθύνθηκε η πομπή πεζή προς την Ιερά Μητρόπολη, ενώ το συγκεντρωμένο πλήθος τον έραινε με ροδοπέταλα και μύρο. Εκεί τελέσθηκε η επίσημη δοξολογία και η ακολουθία της ενθρονίσεως.
      Στο τέλος διαβάστηκε το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη στο οποίο αναφερόταν ‚ότι ο διορισμός του νέου Μητροπολίτη έγινε μετά την παραίτηση του προκατόχου του κ. Αποστόλου. Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί. Όλοι γενικά ευχήθηκαν δύναμη μακροημέρευση και καλή επιτυχία στο έργο του. Ο Υπουργός Αιγαίου κ. Παυλίδης του ευχήθηκε δύναμη και κουράγιο να συνεχίσει το έργο του προκατόχου του. Ο περιφερειάρχης κ. Κόκκινος τον διαβεβαίωσε ότι τον περιβάλλουμε με εμπιστοσύνη και σεβασμό.
     Ο Νομάρχης Ηρακλείου διαβεβαίωσε για την σημαντική πορεία του Μητροπολίτη. Την πνευματική του ολοκλήρωση και την προσφορά του στο λαό και εξέφρασε τη θλίψη του που τον χάνουμε από την Κρήτη έστω και προσωρινά.
      Στην απάντηση που ο νέος Μητροπολίτης, επανέλαβε μαθήματα αγάπης και προσφοράς με τα οποία έρχεται και είπε, ότι θα τηρεί σιγή, ενώ εξέφρασε και τον σεβασμό του προς τον προκάτοχo του κ. Απόστολο.
     Μετά το πέρας των χαιρετισμών ακολούθησε δεξίωση για τον κόσμο και στη συνέχεια παρατέθηκε επίσημο γεύμα προς τιμή του Μητροπολίτη Ρόδου.
     Η προσέλευση των Ροδίων κατά κοινή ομολογία υπήρξε μικρή. Υπήρχε όμως μια δυσαρέσκεια κατά των επιλογών του Οικονομικού Πατριαρχείου για τις αποφάσεις του και όχι προς το πρόσωπο του νέου Μητροπολίτη. Οι ίδιοι οι Ροδίτες τρέφουν σεβασμό προς το πρόσωπο του νέου Μητροπολίτη, γιατί διαπιστώνουν, ότι είναι ταπεινός σεμνός και ανθρώπινος. Η δυσαρέσκεια δημιουργήθηκε διότι δεν επέλεξαν τον πρωτοσύγκελο της Ρόδου που τον θεωρούν δικό της άνθρωπο. Ο τοπικός τύπος την επόμενη ημέρα αφιέρωσε στις σελίδες του κολακευτικά σχόλια για το νέο τους ιεράρχη και ήδη άρχισε να κερδίζει τους Ροδίτες.
    Το βράδυ στην αυλή του ναϋδρείου της Αγίας Ειρήνης Πανεπιστημίου Αιγαίου Ρόδου έγινε τελετή αδελφοποίησης της ‘Ενωσης Πολυτέκνων Νομού Δωδεκανήσου με τους συλλόγους πολυτέκνων Ηρακλείου και Ιεράπετρας Κρήτης. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο νέος Μητροπολίτης και πλήθος κόσμου. Ακολούθησε πλούσιο χορευτικό πρόγραμμα, τραγούδια από τη χορωδία του Δήμου Ιαλυσού και προσφέρθηκε πλούσιος επίσημος μπουφές.
    Όλοι εμείς οι Κρητικοί που δια της παρουσίας μας συνοδεύσαμε τιμήσαμε και στηρίξαμε το νέο Μητροπολίτη Ρόδου κ. Κύριλλο, μετά το τέλος της Βυζαντινής αυτής τελετής, αποδράσαμε με τα αυτοκίνητα μας σε όλες τις γωνιές της Ρόδου, παντού έβλεπες αυτοκίνητα από την Κρήτη.
     Απολαύσαμε για δύο μέρες περίπου τα αξιοθέατα της πόλης τα πανέμορφα δαντελωτά και πεντακάθαρα ακρογιάλια της, τα μαγευτικά πυκνά δάση της, αλλά και τα πανέμορφα πεδινά και ορεινά χωριά της.
    Στο μαγευτικό νησί του Ηλίου υπήρξε στην αρχαιότητα  ο κολοσσός της Ρόδου, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου πολιτισμού που στέκονταν πάνω από το στόμιο του λιμανιού. Εδώ γυρίστηκε η θρυλική χολιγουντιανή υπερπαραγωγή Τα “Κανόνια του Ναβαρόνε” με πρωταγωνιστή τον Άντονι Κουίν.
      Η μεσαιωνική πόλη είναι μνημείο της παγκόσμιας, πολιτιστικής κληρονομιάς της UNΕSCΟ που περιβάλλεται με τείχη του 13ου και Ι5ου αιώνα. Επισκεφθήκαμε το παλάτι του Μεγάλου Μάγιστρου του τάγματος του Αγίου Ιωάννη με τα εντυπωσιακά μωσαϊκά, τις βυζαντινές και καθολικές εκκλησίες και τη μουσουλμανική βιβλιοθήκη.
     Το Ροδίνι είναι ένα μικρό και καταπράσινο πάρκο. Τις εκατό χουρμαδιές με  τη συστοιχία φοινικόδεντρων που περιβάλλονται από όμορφα κτίρια κοντά στο ενυδρείο.
    Ανεβήκαμε στην Ακρόπολη της Λίνδου το στολίδι της Ρόδου με την πανάρχαια ιστορία και τον τριγωνικό βράχο της ακρόπολης. Επίσης ανεβήκαμε το λόφο της Φιλέρημου με την αρχαία ακρόπολη της Ιαλυσού και το δρόμο του μαρτυρίου.
   Διαβήκαμε την περίφημη κοιλάδα με τις πεταλούδες που την εποχή αυτή απουσίαζαν. Στην ορεινή ενδοχώρα συναντήσαμε τον Έμπωνα ένα όμορφο χωριό κτισμένο στους  πρόποδες του «Ατάβυρου» της υψηλότερης κορφής του νησιού υψόμετρο 1216μ. με κατάφυτες τις πλαγιές από κρασάμπελα από τα οποία παράγουν πρώτης ποιότητας κρασιά.
     Ο Μονόλιθος χωριό που είναι κτισμένο επάνω σε πελώριο ογκόλιθο με την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου πάνω στο βράχο με κάστρο εξ’ αιτίας του οποίου πήρε το όνομα το νησί.
      Το τουριστικό Φαλιράκι που βρίσκεται κοντά στη Ρόδο με τα ατελείωτα γλεντοκοπήματα. Οι Επτά πηγές που βρίσκονται σε καταπράσινη τοποθεσία σχηματίζουν λίμνη και καταρράχτη, το δε νερό σε ένα σημείο περνά μέσα από ένα μεγάλο σε μήκος τούνελ. Τι όμως να πρωτοαναφέρουμε και να θυμηθούμε που όλα τα βρήκαμε πανέμορφα και γοητευτικά.
     Έφτασε όμως η ώρα της επιστροφής όλοι μας ήμαστε  μέσα στο πλοίο στα σαλόνια και την τραπεζαρία.  Ξαφνικά βρέθηκε μπροστά μας ο κ. Κύριλλος ο νέος Μητροπολίτης της Ρόδου, για να μας ευχαριστήσει, να μας ευχηθεί καλό ταξίδι και υγεία για την αμέριστη συμπαράσταση μας στην ενθρόνιση του. Έκανε μία προτροπή σε όλους μας, οσάκις επισκεπτόμαστε τη Ρόδο να  πηγαίνουμε στην επισκοπή, η παρουσία μας θα του δίνει δύναμη.
      Το πλοίο σήκωσε άγκυρα και έβαλε ρότα για την Κρήτη. Ο Σεβασμιότατος όμως ήταν ακίνητος στην προβλήτα, με εστραμμένο το βλέμμα του στο πλοίο, να μας αποχαιρετά και να μας ευλογεί, μέχρι που το πλοίο χάθηκε στο σκοτάδι.-

Υποδοχή από τον κλήρο
Ακρόπολη Λίνδου
Παλάτι Μάγιστρου
Τελετή ενθρόνισης
Πλάτι Μάγιστρου
Λίνδος
Τελετή ενθρόνισης
Τελετή ενθρόνισης
Λίνδος ανάγλυφη γαλέρα
Φιλέρημος
Ο σεβασμιώτατος στο καράβι
Ατάβιρος
Λίνδος
Πάνω στο καράβι
Αγωγιάτες για την Ακρόπολη
Αδελφοποίηση πολυτέκνων
Επίσημοι στο καράβι
Προσφωνήσεις στην τελετή
 Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΑΠΟΨΗ του νότου φύλλο 230 της Ι5-6-2004
Υποδοχή με παραδοσιακές στολές
Ροδίτισσες
Ροδίτισσες στο λιμάνι
Επίσημοι στο καράβι

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

ΑΡΑΔΑΙΝΑ- ΜΑΡΜΑΡΑ- ΛΟΥΤΡΟ




      
                          ΑΡΑΔΑΙΝΑ  - ΜΑΡΜΑΡΑ - ΛΟΥΤΡΟ
                                Του Δακανάλη Μανόλη
                                        αντιπροέδρου Ε.Ο.Σ. ΜΟΙΡΏΝ
         O Άγιος Ιωάννης Σφακιών (υψ.790μ) απέχει μόλις πέντε χιλιόμετρα από την Αράδαινα, έχει περίπου 15 μόνιμους κατοίκους, βρίσκεται κτισμένος μέσα σε ελαιόδεντρα και δάσος από πεύκα στις νότιες πλαγιές των Λευκών Ορέων. Εγκατασταθήκαμε στο μοναδικό ξενώνα του Αντώνη στη θέση «Αλώνια», δίπλα στο παλαιό αρχοντικό Σφακιανής λαογραφικής αρχιτεκτονικής, καμαρωτό με πυργίσκο και καμινάδα της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Ακολούθησε πλούσιο δείπνο με Σφακιανά εδέσματα.
       Στις 8 Ιουλίου 2012  μετά το πρωινό που συνοδεύονταν με Σφακιανές πίτες, βρεθήκαμε  στον οικισμό της Αράδαινας, που είναι κτισμένη πάνω στην αρχαία πόλη Αραδήν, η οποία αναφέρεται μεταξύ των 30 αρχαίων πόλεων  της Κρήτης, που έκαναν συνθήκη με τον Ευμένη της Περγάμου το 2ο αιώνα π.χ. Ο οικισμός λόγω βεντέτας για ασήμαντη αφορμή που έφθασε τα επτά θύματα, είχε εγκαταλειφτεί μετά το 1948. Τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια έγιναν αναπαλαιώσεις σε πολλά αρχοντικά. Σήμερα αποτελεί ένα εθνολογικό μουσείο της Σφακιανής αρχιτεκτονικής στα  αρχοντικά με καμάρες, τζάκια και πυργίσκους.
      Στην επανάσταση του Δασκαλογιάννη ( Ιωάννη Βλάχου)  το 1770 παίχτηκε στην Αράδαινα το τελευταίο δράμα. Αποτελούσε την τελευταία γραμμή άμυνας των Σφακιανών στις επιθέσεις των Τούρκων. Στην εντυπωσιακή βυζαντινή εκκλησία του Αϊ Στράτηγου ήταν το στρατηγείο του Δασκαλογιάννη. Στις αλλεπάλληλες επιθέσεις των Τούρκων  να περάσουν το φαράγγι από το μοναδικό πέρασμα,  δεν τα κατάφεραν. Φαίνεται ότι κάποιος οδήγησε τους Τούρκους στα νώτα των επαναστατών οι οποίοι βρέθηκαν κυκλωμένοι και διαλύθηκαν. Τα γυναικόπαιδα υποχώρησαν μέσα στο φαράγγι της Σαμαριάς και σώθηκε μεγάλος αριθμός. (Πηγές: ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ Ι.Δ. Μουρέλου σελ.176-182 τόμος 1ος).
      Η ζεύξη του φαραγγιού έγινε πριν από τριάντα περίπου χρόνια  με μια σιδερένια γέφυρα ύψους 138 μέτρων  δωρεά της οικογένειας Βαρδινογιάννη, που κατάγεται από τον Άγιο Ιωάννη Σφακιών. Από το 2000 έχουν αρχίσει  πάνω από τη γέφυρα τα άλματα στο κενό των τολμηρών, που θέλουν να δοκιμάσουν τις αντοχές τους.
      Κατηφορίσαμε από τον οικισμό στην κοίτη του φαραγγιού ακολουθώντας ένα αρχέγονο μονοπάτι από καλντερίμι με πολλές φουρκέτες, το οποίο συνέδεε την Αράδαινα με την Ανώπολη Σφακιών. Το φαράγγι έχει μήκος 7 χιλιόμετρα και είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φαράγγια των Λευκών Ορέων. Έχει πλούσια βλάστηση, που αποτελείται από πεύκα, κυπαρίσσια, σφεντάμια, ενώ στην κοίτη κυριαρχούν οι πικροδάφνες, λυγαριές, θρούμπες και άλλοι θάμνοι. Έχει εντυπωσιακά ψηλά κατακόρυφα τοιχώματα στα οποία φύεται ο δίκταμος  ή έρωτας ενδημικό των βουνών της Κρήτης.  Η ορνιθοπανίδα είναι επίσης εντυπωσιακή και αποτελείται από ασβούς, λαγούς, πέρδικες, γεράκια, γύπες, αίγαγρους και άλλα. Στη διαδρομή υπάρχουν μερικά δύσκολα περάσματα που απαιτούν αυξημένη προσοχή προς αποφυγή ατυχήματος. Λίγο πριν τη διακλάδωση  για τον οικισμό Λιβανιανά υπάρχει η μοναδική μικρή πηγή μέσα στο φαράγγι.
         Ανάλογη ήταν η έκπληξη αντικρίζοντας τη μαγευτική παραλία  στα Μάρμαρα με τα πεντακάθαρα νερά  του Νότιου Κρητικού Πελάγους και τη μαύρη σπειρωτή άμμο. Απολαύσαμε ένα μοναδικό μπάνιο στα κρυστάλλινα νερά της θάλασσας.
        Από τα Μάρμαρα ακολουθήσαμε  ένα αρχέγονο παραλιακό μονοπάτι, που αρχίζει από τη Χρυσοσκαλίτισσα, διασχίζει όλο  το Νομό Χανίων και καταλήγει στη Χώρα των Σφακιών.
       Ο οικισμός του Φοίνικα  με τα  λίγα σπίτια και ξενοδοχεία είναι κτισμένος στον όρμο που ήταν το αρχαίο λιμάνι της πόλης Φοίνιξ και επίνειο της Αραδήν. Ο Φοίνικας αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη, γιατί  λόγω μεγάλης κακοκαιρίας προσάραξε στον εκεί όρμο, το πλοίο που μετέφερε τον Απόστολο Παύλο στη Ρώμη το 61 μ Χ. (Πράξεις των Αποστόλων σελ.248 Κεφ. κ ζ΄, 14). 
     Λίγο πριν το Λουτρό πάνω στο ύψωμα δεσπόζει ο Τούρκικος Κουλές, που βρίσκεται σε αρίστη κατάσταση.  Κτίστηκε στην μεγάλη επανάσταση του 1866-69  από τον Αβνή Πασά, μαζί με  άλλους 150 σε στρατηγικά σημεία της Κρήτης. Τελικά οι κουλέδες αυτοί αποδείχτηκαν καταστροφικοί για τους Κρητικούς, γιατί σχεδόν απέκοψαν την ενδοεπικοινωνία τους.
      Το Λουτρό είναι κτισμένο  αμφιθεατρικά σε ένα κόλπο στην είσοδο του οποίου υπάρχει ένα μικρό νησάκι. Έτσι έχει δημιουργηθεί ένα φυσικό λιμάνι, όπου τα πλοία μπορούν να είναι ασφαλή το χειμώνα.  Όλα τα οικοδομήματα είναι άσπρα με μπλε κουφώματα και η αρχιτεκτονική τους δομή μοιάζει με « Κυκλαδίτικο» χωριό. Στο Λουτρό δεν υπάρχουν μεγάλα ξενοδοχεία, ούτε είναι  γεμάτοι με κίνηση οι δρόμοι, δεν υπάρχουν πολυσύχναστα εστιατόρια, ούτε καν αυτοκίνητα κυκλοφορούν εκεί, γιατί δεν πάει δρόμος. Εξυπηρετείται με πλοίο από τη Χώρα των Σφακιών και με  τα πόδια από το πανάρχαιο  μονοπάτι.  Στο Λουτρό στην Επανάσταση του 1821 ιδρύθηκε η πρώτη Καγκελαρία σε ένα οίκημα που αργότερα στέγασε το Δημοτικό Σχολείο.
       Από το Λουτρό εννέα ορειβάτες προτιμήσαμε το παραλιακό μονοπάτι για τη μοναδική παραλία των Γλυκών Νερών, η οποία είναι γνωστή στο πανελλήνιο. Ήπιαμε παγωμένο πεντακάθαρο νερό από τους λάκκους που υπάρχουν στην άμμο, το νερό των οποίων τροφοδοτείται από υπόγειο ποτάμι των Λευκών Ορέων. Στη συνέχεια απολαύσαμε το μπάνιο μας στα πεντακάθαρα και μοναδικά νερά της παραλίας. Στη Χώρα των Σφακιών ή Εμπρόσγιαλος καταλήξαμε ύστερα από έξι συνολικά ώρες πορείας. Τα τελευταία τριάντα και πλέον χρόνια αποτελεί τουριστικό θέρετρο. 
      Ήταν μια πάρα πολύ ευχάριστη πορεία, την οποία έχουμε κάνει οι παλαιότεροι ορειβάτες πολλές φορές στο παρελθόν. Μείναμε κατενθουσιασμένοι και οι τριάντα ένας ορειβάτες και ορειβάτισσες του Ορειβατικού Συλλόγου Μοιρών, με αρχηγούς το Γιώργη Σπυριδάκη και Μανώλη Ντρετάκη.

                                       Μοίρες  9 Ιουλίου  2012
Αναρτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2012 στο mires46.blogpot.com.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΑΠΟΨΗ του νότου φύλλο 637 στις 17-7-2012.
                                                                         .

Αρχοντικό Βαρδινογιάννηδων
Εσωτερικού αρχοντικού
Στον ξενώνα του Αντώνη
Δείπνο
Σιδερένια γέφυρα Αράδαινας
Σιδερένια γέφυρα Αράδαινας
Χαλασμένα αρχοντικά Αράδαινας
Άι Στράτηγος Αράδαινας
Σφακιανή παλιά αρχιτεκτονική
Παλιά αρχοντικό Αράδαινας
Το παλιό μονοπάτι
Κάθοδος στο φαράγγι
Το ύψος της γέφυρας είναι 138 μέτρα
Προσθήκη λεζάντας
Άποψη φαραγγιού
Η γέφυρα από μακριά
Μονοπάτι στο φαράγγι
Πέρασμα με σκάλες
Άποψη του φαραγγιού
Ξεκούραση στο φαράγγι
Άποψη φαραγγιού
Τα μαγευτικά Μάρμαρα
Όρμος του Φοίνικα
Κουλές Λουτρού
Λουτρό από ψηλά
Καγκελαρία Λουτρού
Καγκελαρία - Σχολείο
Τα γνωστά Γλυκά Νερά.
Ολόκληρη η ομάδα στη γέφυρα
Άποψη φαραγγιού
Σμιλευμένο μονοπάτι για τη Χ.Σφακιών